Pierwsze motyle dzienne pojawiają się już wczesną wiosną na przełomie marca i kwietnia. Spotkać je można na osłoniętych od wiatru, nasłonecznionych drogach leśnych i polanach. Spośród wczesnowiosennych motyli gro stanowią zimujące rusałki – pawiki, ceiki, pokrzywniki oraz rzadsze wierzbowce i żałobniki. Motyle chętnie siadają na nagrzanej ziemi lub na pniach drzew.
Obserwacja wczesnowiosennych rusałek wymaga dużej cierpliwości i wprawy. Owady te doskonale kamuflują się wśród obumarłych zimą roślin. Po złożeniu skrzydeł, motyl ukazuje ich spodnią stronę, na których znajduje się rysunek do złudzenia przypominający uschnięte liście lub kawałki kory. Zaniepokojone motyle szybko odlatują. Jednak rusałki należą do gatunków terytorialnych. Po pewnym czasie powracają w to samo miejsce, co ułatwia ich obserwację.

Rusałka wierzbowiec przypomina nieco rusałkę pokrzywnika. Oba gatunki najłatwiej rozróżnić po ubarwieniu tylnych skrzydeł, na których u pokrzywnika występuje rozległa, czarna plama. Inną cechą jest wielkości motyli - pokrzywniki są zazwyczaj mniejsze.
Gatunkiem bardzo podobnym do wierzbowca jest rusałka drzewoszek. Motyl ten występuje głównie na wschodzie i południu Polski. Od wierzbowca najłatwiej go odróżnić po żółtobrunatnych odnóżach.
 

Rusałka pokrzywnik	Rusałka wierzbowiec

Jednym z najpospolitszych wczesnowiosennych gatunków motyli jest latolistek cytrynek. Postacie dorosłe tego motyla żyją najdłużej spośród rodzimych gatunków motyli. Wykluwające się w sierpniu cytrynki po przezimowaniu latają nawet do połowy czerwca.