menu
tytul: Wczesnowiosenne motyletytul: Motyl, który lata w lutymtytul: Cytrynki wśród śniegu, pawiki na strychutytul: Największe motyletytul: Osadnik wielkookitytul: Pokłonnik osinowiectytul: Motyle leśnetytul: Najmniejsze motyle

Strzępotek hero

Strzępotki z rodzaju Coenonympha to jedni z najmniejszych przedstawicieli rodziny rusałkowatych (Nymphalidae) w naszym kraju

Należą do podrodziny oczennicowatych (Satyrinae), które jak nazwa polska i naukowa sugeruje charakteryzują się plamkami przypominającymi oczy. Plamki te mogą występować zarówno po wierzchniej, jak i spodniej stronie skrzydeł, przy czym ich liczba i ułożenie często są ważnymi cechami diagnostycznymi pozwalającymi odróżnić krajowych przedstawicieli wspomnianej podrodziny.

Podobnie jest w przypadku strzępotka hero C. hero (L.), który po spodniej stronie tylnej pary skrzydeł posiada rząd 6-7 oczek, dodatkowo obwiedzionych szerokimi pomarańczowymi obwódkami. Ta ostatnia cecha łatwo pozwala odróżnić ten gatunek od podobnego strzępotka edypusa.  Jak już napisano jest to stosunkowo niewielki motyl o rozpiętości skrzydeł do maksymalnie 3,5 cm.

Jego siedliskiem są łąki, ale usytuowane w obrębie terenów leśnych lub w strefie ekotonowej, przy czym wybiera on do życia obszary o znacznym stopniu uwilgocenia. W takim środowisku od mniej więcej połowy maja do początków lipca można obserwować postacie doskonałe, przy czym jak większość krajowych motyli rozwija się tylko jedno pokolenie w ciągu roku. Odnotowanymi w naszym kraju roślinami żywicielskimi gąsienic tego motyla są różne gatunki traw i turzyc np.: śmiałek darniowy, kłosownica leśna, trzcinnik piaskowy czy turzyca drżączkowa. Mimo, że niektóre spośród nich to rośliny w miarę często spotykane strzępotek hero spotykany jest dziś w Polsce niemal wyłącznie w jej południowo- i północnowschodniej części, a wymarł na większości stanowisk zachodnich.

Dodatkowo jego obecne populacje są silnie izolowane i najczęściej mało liczebne. Z tych względów uznawany jest w naszym kraju za zagrożony w swojej egzystencji i na „Czerwonej liście zwierząt ginących i zagrożonych w Polsce” został umieszczony z wysoką kategorią EN. Podobnie sytuacja wygląda w większości państw unijnych, co spowodowało objęcie go ochrona i umieszczenie w IV załączniku Dyrektywy Siedliskowej.   

oserwisie
imgstopka
link terra